Tę skalistą dolinę od IV wieku p.n.e. zasiedlili Nabatejczycy

Petra, położona na szlaku karawan między Morzem Czerwonym i Morzem Martwym, stanowiła ważne skrzyżowanie dróg między Arabią, Egiptem oraz Syrią-Fenicją. Takie położenie przyniosło Nabatejczykom potęgę i bogactwo. Częściowo zbudowana, a częściowo wyrzeźbiona w skale, w sercu kotliny górskiej przebitej korytarzami i przejściami, architektura Petry łączy wpływy starożytnych tradycji orientalnych i architektury hellenistycznej. Cały nacisk zdobniczy położono na wygląd zewnętrzny budowli. Wewnętrzne komnaty są nagie, pozbawione zdobień. Swoje znaczenie Petra utraciła wraz z panowaniem rzymskim od I w  n.e. Mimo, że w owym czasie zyskała forum, termy czy amfiteatr jej znaczenie zmalało kosztem niedalekiej Palmyry. Sama Petra z czasem podupadła na tyle, że świat zapomniał o jej istnieniu do XIX wieku.

Wpis: Petra. Data wpisania: 1985 r. Wizyta: listopad 2012 r. Numer na liście UNESCO: 326.

Ciekawostka: w 1980 roku Jordania zgłosiła Stare Miasto Jerozolimy do wpisania na listę światowego dziedzictwa co też stało się rok później. Jerozolima formalnie należy do państwa Izrael, ale prawo do niej wysuwa Palestyna. Ta z kolei nie jest uznawana jako państwo przez Izrael. Zatem wg kryteriów podziałów unescowych Jerozolima nie jest – póki co- przypisana do żadnego z państw i stanowi osobną kategorię.

„Ludzie których spotkałem”