Zbudowane z poziomo ułożonych drewnianych bali, zabytkowe kościoły południowej Małopolski

To wyjątkowy przykład średniowiecznych tradycji budowlanych osadzonych w kulturze rzymskokatolickiej tej części Europy. Większość kościołów powstała jako symbol prestiżu. Fundatorami budowli były wpływowe rodziny szlacheckie. Drewniane kościoły stanowiły alternatywę dla budowli murowanych powstających w miastach. Ich wnętrza kryją bogate wyposażenie: barwne polichromie (kościół w Dębnie, Bliznem), gotyckie rzeźby (kościół w Binarowej), późnorenesansowe ambony (Blizne), kamienne chrzcielnice (Sękowa), ludowe malowidła (Lipnica). Kościół w Haczowie jest największym gotyckim kościołem w Europie o konstrukcji zrębowej. Sześć wyjątkowych świątyń to obiekty, które znajdują się na Liście UNESCO. Kilka kolejnych czeka w kolejce.

Drewniane kościoły południowej Małopolski i ich lokalizacja:

Kościół pw. św. Michała Archanioła w Binarowej

Pochodzi z ok. 1500 roku. Oprócz ciekawej formy zewnętrznej wyposażony jest w cenne malowidła i gotyckie rzeźby.

Kościół pw. św. Jakuba i Filipa w Sękowej

Wzniesiony w 1520 r. z ręcznie ciosanych bali modrzewiowych. Wyposażony w charakterystyczne, dobudowane soboty, które nie tylko chroniły przyziemie budowli, ale również dawały schronienie wiernym.

Kościół św. Michała Archanioła w Dębnie Podhalańskim

Wzniesiony w drugiej połowie XV w. wyposażony w najstarszą, wykonaną w drewnie, zachowaną w całości  polichromię w Europie. 

Kościół św. Leonarda w Lipnicy Murowanej

To jeden z najstarszych drewnianych kościołów Polski pozostający w swojej niemal niezmienionej formie od czasów średniowiecza. Datowany na koniec XV wieku.

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Michała Archanioła w Haczowie

Największy w Europie gotycki kościół drewniany. Pochodzi z pierwszej połowy XV w. i jest najstarszą konstrukcja zrębową w Polsce.

Kościół Wszystkich Świętych w Bliznem

Unikatowy zespół kościelno-plebański o charakterze obronnym, którego początki powstania sięgają 1470 roku.

Wpis: Drewniane kościoły południowej Małopolski. Kryteria obiektu: K III, IV. Na liście UNESCO od 2003 r. Numer na liście UNESCO: 1053