Toruń zawdzięcza swe początki Zakonowi Krzyżackiemu, który w połowie XIII w. zbudował tam zamek, mający służyć za bazę wypadową do podboju i ewangelizacji Prus

Miasto, należące do Hanzy, wkrótce zaczęło odgrywać istotną rolę handlową. O jego randze świadczą liczne okazałe, XIV i XV-wieczne budowle publiczne i prywatne (m.in. Dom Kopernika), wznoszące się na Starym i na Nowym Mieście.

Historyczne centrum Torunia z XIII wieku to połączenie krzyżackiego zamku oraz dwóch miast — Starego i Nowego. Nie dość, że jest to dość rzadki przypadek osadnictwa w tamtych czasach (zwykle opartego na mieście lub zamku i podgrodziu), to wiele budynków zachowało swój średniowieczny charakter. Dobry stan zabytków, które pokazują zaawansowane rozwiązania tamtych czasów oraz niezmieniony układ przestrzenny, który może służyć jako cenne źródło informacji, jak dawniej wyglądało życie i obrona miasta, spowodowało wpisanie całej średniowiecznej aglomeracji na listę UNESCO w 1997 roku.

Toruń to jedno z najstarszych miast w Polsce, gdzie widać dobrze wpływy krzyżackie, królewskie oraz hanzeatyckie. Po zamku krzyżackim zostały obecnie ruiny, ale pozostałe gotyckie i renesansowe budowle wciąż cieszą oko. Najczęściej odwiedzany jest ratusz z Rynkiem Staromiejskim i pomnikiem Kopernika, kościoły pw. Ducha Św. i katedra oraz dom słynnego astronoma.

Warto wybrać się również na spacer nabrzeżem i ulicami Pod Krzywą Wieżą i Bankową. Zachowane są tam fragmenty bram i murów miejskich oraz spichlerzy z żurawiami, ponieważ dawniej było to miejsce intensywnego handlu, także z zagranicą. Idąc uliczkami, na pewno zauważysz, że wiele zabytkowych kamienic łączyło w sobie funkcje mieszkalne i handlowo-rzemieślnicze.

Województwo kujawsko-pomorskie. Miasto nad Wisła i Drwęcą. 300 km od Wrocławia.

Wpis: Średniowieczny zespół miejski Torunia. Kryteria obiektu: K II, IV. Na liście UNESCO od 1997 r. Wizyta: lipiec 2012. Numer na liście UNESCO: 835