Pierwotne lasy bukowe w Bieszczadach

Lasy bukowe stanowią przykład trwającej biologicznej i ekologicznej ewolucji polodowcowej ekosystemów lądowych. Są one niezbędne dla zrozumienia ekspansji drzew bukowych na północnej półkuli w różnych środowiskach. Dawniej buczyna karpacka zajmowała piętra regli karpackich na wysokościach od 600 do 1150 m n.p.m. Skupiska tworzyły zwarte drzewostany.

Pierwotne lasy bukowe w Bieszczadzkim Parku Narodowym i ich lokalizacja:

Uwaga: poniższe lokalizacje do obserwacji ze znakowanych szlaków turystycznych.

Na liście znalazły się obszary: grzbiet graniczny Górnej Solinki, Połonina Wetlińska i Smerek, dolina potoku Terebowiec oraz dolina potoku Wołosatka. Wszystkie wymienione miejsca znajdują się w Bieszczadach, na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego.

Tarnica i Dolina potoku Wołosatki
Na szczycie Tarnicy
Tarnica, Krzemień, Kopa Bukowska. Widoczny regiel lasu bukowego
Na szlaku: z Wetliny przez Hnatowe Berdo do parkingu. Czas 6 godzin, ok. 10 km
Widok z Hantowego Berda na Smerek
Na szlaku Połoniny Wetlińskiej

Wpis: Prastare i pradawne buczyny Karpat i innych regionów Europy (obiekt transgraniczny wspólnie z 18-toma krajami). Kryteria obiektu: P IX. Na liście UNESCO od 2007 zmiana w 2011, 2017, 2021, 2023 r. Wizyta: m.in. sierpień 2014. Numer na liście UNESCO: 1133

PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA