Park krajobrazowy o powierzchni 559,90 hektarów, rozciągający się po obu stronach Nysy Łużyckiej, wzdłuż której przebiega granica polsko-niemiecka, został stworzony przez księcia Hermana von Puckler-Muskaua w latach 1815-1844
Park, harmonijnie wpisany w wiejski krajobraz, zapoczątkował nowe podejście w projektowaniu przestrzeni i wpłynął na rozwój architektury w tej dziedzinie, zarówno w Europie i Ameryce. Zaprojektowany jako „obraz malowany za pomocą roślin” nie miał nawiązywać do klasycystycznego krajobrazu, wyobrażenia Edenu, utraconej doskonałości, ale wykorzystywał miejscową roślinność do podkreślenia walorów istniejącego otoczenia. Ten „zintegrowany krajobraz” rozciąga się aż do miasta Muskau, poprzez pasy zieleni tworzące parki miejskie otaczające obszary zabudowane. Miasto stało się w ten sposób jednym z elementów utopijnego krajobrazu. W skład obiektu wchodzi również odbudowany zamek, mosty i arboretum.

Park Mużakowski to piękne połączenie sztuki ogrodniczej z naturą. To miejsce, którego z pewnością nie można ominąć na swoim turystycznym szlaku. Elementy naturalne i kulturowe tworzą tam jedną spójną całość. Za każdym razem zachwyca i na nowo inspiruje zwiedzających. Zaprasza do niezwykłego świata, w którym piękno jest na „wyciągnięcie ręki”.

Nazwa Parku Mużakowskiego (Muskau) pochodzi od jego pomysłodawcy i fundatora – pruskiego arystokraty, księcia Hermanna von Pückler-Muskau. Powstał w latach 1815 – 1888. Leży po obu stronach Nysy Łużyckiej, łącząc polskie miasto Łęknica (woj. lubuskie) z niemieckim Bad Muskau (Saksonia) za pomocą Mostu Podwójnego i Mostu Angielskiego. Na zachód od rzeki znajduje się mniejsza, ale bardziej zabudowana część, zaś na wschód dalsze 4/5 parku.

Jest to jedno z największych założeń parkowych w stylu angielskim na naszym kontynencie – ma ponad 700 hektarów. Sztuczne nasadzenia są tak wkomponowane, aby podkreślały naturalny i wiejski krajobraz. W przeciwieństwie do klasycystycznych parków tutaj nic nie jest „pod linijkę”. Aury romantycznej tajemniczości dodają kamienno-ceglane budynki i mała architektura w Parku Górnym.

Jest to jedno z największych założeń parkowych w stylu angielskim na naszym kontynencie – ma ponad 700 hektarów. Sztuczne nasadzenia są tak wkomponowane, aby podkreślały naturalny i wiejski krajobraz. W przeciwieństwie do klasycystycznych parków tutaj nic nie jest „pod linijkę”. Aury romantycznej tajemniczości dodają kamienno-ceglane budynki i mała architektura w Parku Górnym.

Oprócz założenia krajobrazowego, w Mużakowie można zwiedzić także arboretum z ponad 3000 gatunkami roślin, mauzoleum von Arnimów, folwark czy renesansowy zamek z XVI wieku. W uznaniu skali oraz roli w historii projektowania przestrzeni zielonych, Park Mużakowski został wpisany w 2004 roku na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Wpis: Park Mużakowski / Muskauer Park (obiekt transgraniczny wspólnie z Niemcami). Kryteria obiektu: K I, IV. Na liście UNESCO od 2004 r. Wizyta: maj 2011. Numer na liście UNESCO: 1127