Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO własnym okiem… To pasja która uzależnia.
Międzynarodowa organizacja UNESCO, będąca filią ONZ, począwszy od 1977 roku na corocznej sesji Komitetu Światowego Dziedzictwa decyduje o wpisaniu na listę obiektów – miejsc spełniających określone, ścisłe kryteria. W 1978 roku podczas konferencji w Waszyngtonie na listę UNESCO zostało wpisanych 12 pierwszych obiektów, w tym 2 z Polski: Stare Miasto w Krakowie i Kopalnia Soli w Wieliczce.
Co roku lista „skarbów UNESCO” powiększa się o kolejne obiekty lub rozszerza o miejsca dopisywane do obiektów będących już na liście (np. wpis z 1984 r. „Dzieła Antonio Gaudiego” – Park Guell, Pałac Guell i Casa Mila, rozszerzono w 2005 r. o następujące obiekty: fasadę Narodzenia Pańskiego i kryptę Katedry Sagrada Familia oraz Casa Vicens i Casa Battló). Niektóre wpisy jak np. „Drewniane kościoły południowej Małopolski” zawierają 6 obiektów – miejsc i aby je wszystkie odwiedzić trzeba pokonać ponad 250 km. Inne np. transgraniczny wpis: „Pierwotne karpackie lasy bukowe i stare lasy bukowe w Niemczech” w 2011 r. rozciągał się na przestrzeni 1200 km: od Użańskiego Parku Narodowego (Ukraina) poprzez Park Narodowy „Połoniny” na Słowacji po krańce wyspy Rugia (Niemcy), a dziś to dwanaście krajów i 78 miejsc rozsianych po Europie.
