Wody Dunaju wpadającego do Morza Czarnego to jedna z największych i najlepiej zachowanych delt na kontynencie europejskim. Liczne rzeczne odnogi, naturalne kanały, wyspy i jeziora, tworzą rozległy, podmokły obszar o bogatej faunie i florze. Pływające trzcinowe wyspy i podmokłe lasy porośnięte wierzbą, olchą czy dębem stanowią schronienie dla ok. 300 gatunków ptaków m.in. pelikanów, ibisów, szablodziobów, kormoranów czy czapli. W wyniku nanoszenia przez rzekę osadów aluwialnych Delta Dunaju nieustannie się powiększa, przesuwając się w głąb Morza Czarnego o ok. 40 metrów rocznie. Teren delty jest w niewielkiej części zamieszkany m.in. przez Lipowan – potomków starowierców, którzy uciekli z Rosji w osiemnastym wieku w wyniku prześladowań religijnych chroniąc się na rozległym, niedostępnym terenie tej unikatowej delty.
Swoją przygodę z Deltą rozpoczęliśmy od wizyty w Tulczy by następnie udać się wzdłuż kanału Św. Jerzego do Murighiol skąd wypożyczoną łodzią rozpoczęliśmy swoje spotkanie z Deltą Dunaju. Przez Uzlinę, kanałem wypłynęliśmy na Jezioro Isac.
Wpis: Delta Dunaju. Kryteria obiektu: N VII, IX Wpis na listę UNESCO: 1991 r. Wizyta: maj 2018 r. Numer na liście UNESCO: 588, mój 187
